Zajmuje się leczeniem odwracalnych zaburzeń czynności narządu ruchu, które nie są wywołane chorobami organicznymi. Dostosowuje się do nieustannej zmienności organizmu, a narząd ruchu uznaje za sferę integrującą osobowość. Oznacza to, że dysfunkcje narządu ruchu mogą wywołać w tkankach zmiany czynnościowe, dające objawy chorobowe w narządach odległych i odwrotnie, zaburzenia narządów wewnętrznych mogą stać się przyczyną chorób czynnościowych narządu ruchu. W celu ich leczenia terapeuta stosuje bodźce normalizujące takie jak zabiegi biomechaniczne, odruchowe, słowne. Stymulują one organizm do uruchomienia i podtrzymania procesów zdrowienia. W terapii manualnej nie stosuje się żadnych środków farmakologicznych, a przejściowe nasilenie objawów w pierwszych dniach po leczeniu – reakcja pozabiegowa – świadczy o właściwym wyborze struktury narządu ruchu w celu pobudzenia organizmu do zdrowienia.